به فرموده امام دلها علی علیه السلام فرصت ها چون ابر در گذرند وچقدر گذشت وفرصتی نشد تا این صفحه کج وماوج را بروز کنم.امید که فرصتی فراهم شود برای واگویه های کذاییم.
اینبار به شعر قیصر خودم را نهیب می زنم که:
چقدر ثانیه ها نامردند گفته بودند که برمی گردند
برنگشتند و پس از رفتنشان بی جهت عقربه ها می گردند
آه این ثانیه های نامرد چه بلایی به سرم آوردند
نه به چشمم افقی بخشیدند نه ز بغضم گره ای وا کردند
از چه رو سبز بنامم به دروغ لحظه هایی که یکایک زردند
لحظه ها همهمه هایی موهوم لحظه ها فاصله هایی سردند
آه بگذار ز پیشم بروند لحظه هایی که یکایک دردند
